پنجشنبه, 29 فروردين 1398
You are here:

منوی اصلی

انتخاب قالب

اطلاعات سایت

اعضا : 4649
محتوا : 302
بازدیدهای محتوا : 792978

اوقات شرعی



جستجو

Loading
تشرف حسين مدلل  نامه الکترونیک
سيد جليل علي بن عبدالحميد نيلي مي فرمايد: شـخـصـي ، كـه مـورد اطـمينان من مي باشد، قضيه اي را نقل كرد كه نزد بيشتر اهل نجف اشرف مشهور است .
او مي گفت : خانه اي كه من الان (سال 789 هجري ) در آن ساكنم ، ملك مردي ازاهل خير و صلاح بود كه به او حسين مدلل مي گفتند.
اين منزل از سمت غربي وشمالي به قبر مطهر اميرالمؤمنين (ع ) و به ديوار صحن مقدس متصل است .
حـسـيـن صاحب عيال و فرزند بود كه مبتلا به فلج شد، به طوري كه قدرت ايستادن نداشت ، لذا عـيـال و اطـفـالش در وقت حاجت او را حمل مي كردنند.
از طرفي به خاطرطول كشيدن مدت مـرض ، خـود و خانواده اش در شدت و فشار افتادند و به فقر وتنگدستي مبتلا و محتاج خلق شده بودند.
سال 720، يك شب ، بعد از آن كه ربع شب گذشته بود، پسر و عيال او از خواب بيدارشدند، ديدند كـه از خـانه و بام نور مي درخشد، به طوري كه چشم را خيره مي كند.

ازحسين پرسيدند: چه خبر است ؟ گفت : امام زمان (ع ) نزد من تشريف آوردند و فرمودند: برخيز اي حسين .
عرض كردم : آقاجان من نمي توانم برخيزم .
دسـت مـرا گرفت و از جا بلند كرد.
همان لحظه مرض من از بين رفت و خوب شدم .
ايشان به من فرمود: اين ساباط (طاقهاي قديمي را ساباط مي گويند) راه من است كه از اين راه به زيارت جدم مي روم .
درب آن را هر شب ببند.
عرض كردم : شنيدم و اطاعت كردم ، مولاي من .
سپس آن حضرت برخاسته و به زيارت حضرت اميرالمؤمنين (ع ) رفتند.
بعد از اين قضيه ، آن ساباط، به ساباط حسين مدلل مشهور شد.
و مردم براي آن نذرهامي كنند و به بركت حضرت ولي عصر ارواحنافداه به مراد خود مي رسند
كمال الدين ج 2، ص 149، س 11