عالم عامل ، حاج ملا محمد جعفر تهراني (ره ) نقل نمودند: در زمان طفوليت كه هنوز به سن بلوغ نرسيده بودم ، به همراه پدر بزرگوارم درمدرسه دار الشفاء كـه از مدارس معروف تهران است مشغول تحصيل بودم .
اتفاقاروزي مرحوم ابوي ، مرا براي آوردن آتـش از خـارج مـدرسه به بازار فرستاد.
وقتي ازدر مدرسه خارج شدم ، جمعيت زيادي را مشاهده كـردم كـه دايـره وار در آن جا ايستاده و نشسته بودند.
معلوم شد شخصي ببري را در غل و زنجير كـرده و مـيـان آن جمعيت آورده است و آن شلوغي براي تماشاي ببر است ، اما از شدت مهابت آن حـيـوان ، گـوياكسي جرات نگاه كردن به او را ندارد و اگر كسي قصد نزديك شدن به آن حيوان رامـي كـرد، طوري به طرف او مي آمد كه اگر زنجير به دست زنجيردارها نبود، فورا او رابه عالم بـرزخ هدايت مي كرد، لذا او را در طرفي نگه داشته و جمعيت اطراف اوايستاده بودند.
با همه اين احـتياطها حيوان چنان غرش داشت كه گاهي مردم ازوحشت روي يكديگر مي ريختند.
ناگهان در ايـن بـيـن ، سـواري پـيدا شد كه مردم ازمشاهده جلالت او حيوان را فراموش كردند.

سال‌ها بود مفهوم‌ "انجمن‌ حجتيه‌" از ادبيات‌ سياسي‌ اجتماعي‌ ملت‌ ايران‌ رخت‌ بربسته‌ بود و براي‌ همين‌ است‌ كه‌ امروز و پس‌ از انتخابات‌ اخير رياست‌ جمهوري‌ كه‌ مساله‌ انجمن‌ حجتيه‌ مطرح‌ شده‌ جوانان‌ تا 30 ساله‌ با حيرت‌ به‌ اين‌ مفهوم‌ نگاه‌ مي‌كنند و اطلاع‌ درستي‌ از وضعيت‌ اين‌ جريان‌ مذهبي‌ ندارند.

انجمن‌ حجتيه‌ با پيروزي‌ جرياني‌ كه‌ دايره‌ واژگان‌ مذهبي‌ آن‌ افراطي‌ است‌ و به‌ سياست‌ از منظر سياست‌ نگاه‌ نمي‌كند و در پي‌ به‌ زير كشيدن‌ "سياست‌ ورزي‌" زير لواي‌ فعاليت‌هاي‌ افراطي‌ مذهبي‌ است‌ به‌ ادبيات‌ سياسي‌ و ژورناليستي‌ ما بازگشت‌. كالبد شكافي‌ اين‌ جريان‌ مذهبي‌ به‌ روشن‌ شدن‌ سابقه‌ ديروز و فعاليت‌هاي‌ امروز آن‌، تلاشي‌ است‌ براي‌ روشنگري‌ جامعه‌.

تاكيد مي‌كنم‌ كه‌ اين‌ گزارش‌ در پي‌ افشاگري‌ عليه‌ هيچ‌كدام‌ از جريان‌هاي‌ سياسي‌ نيست‌، بلكه‌ با استناد به‌ آنچه‌ گذشته‌ و آنچه‌ امروز استنباط‌ مي‌شود در پي‌ روشن‌ نمودن‌ ابعاد تاريك‌ و ناروشن‌ مفهومي‌ است‌ كه‌ در چند ماه‌ گذشته‌ ركورد جالب‌ توجهي‌ در ادبيات‌ سياسي‌ ايران‌ به‌ خود اختصاص‌ داده‌ است‌. در اين‌ گزارش‌ ضمن‌ بازخواني‌ زمينه‌هاي‌ شكل‌گيري‌، موسس‌، تشكيلات‌، برخورد با پديده‌ انقلاب‌ و فعاليت‌ سياسي‌ به‌ خاطرات‌ و مواضع‌ چند تن‌ از رجال‌ سياسي‌ و مذهبي‌ درباره‌ اين‌ جريان‌ مي‌پردازيم‌.

شيخ جليل ، ميرزا عبدالجواد محلاتي ، كه از اهل تقوي و مجاورين نجف اشرف بود،فرمود: شـيـخ مـحـمـد تقي قزويني ، كه در مدرسه صدر منزل داشت و از نظر علم و عمل و تقوي و زهد بـي نـظـيـر بـود، دائمـا مي گفت : حاجتي كه من از خدا دارم و در حرم مطهراميرالمؤمنين (ع ) هميشه خواسته ام اين است كه خدمت ولي عصر، حضرت بقية اللّه ارواحنافداه ، مشرف شده و پاهاي مـبـارك آن حـضـرت را بـبـوسم و در كمال عجز و با دل شكستگي مي گويم : اللهم ارني الطلعة الرشيدة و الغرة الحميدة .
ايشان مبتلا به مرض سل شد و با اين كه فقير و نيازمند بود، نهايت عزت نفس راداشت و حال خود را پوشيده مي داشت .
مـدت هـيـجـده سال ، در جوار حرم مطهر اميرالمؤمنين (ع ) ، موفق به تحصيل علم بود.
مرض او طـول كـشـيـد و هميشه سرفه مي كرد و در وقت سرفه از سينه اش خون خارج مي شد و به همين سبب از حجره اش به انبار مدرسه منتقل شد، تا اطراف حجره به خوني كه از سينه اش دفع مي شد، آلوده نشود.
مـدتـي در آن مـكـان بود و خون از سينه اش دفع مي شد، تا اين كه همه از او نااميد شدند وكسي گمان نمي كرد كه از اين مرض شفا پيدا كند.
چـنـد روزي گـذشـت .
او را در كـمـال صـحت و سلامتي يافتند.

بوليوي را بايد کشور کودتاها ناميد زيرا در سال‌‌هاي 1825 تا 1979 در مجموع‌ 189 کودتاي‌ نظامي‌ در اين‌ کشور رخ‌ داده‌ که‌ از قدرت‌ بي‌حد نظاميان‌، اختناق‌ شديد و رواج‌ فساد و ارتشا حکايت‌ مي‌کند. در يکي‌ از اين‌ کودتاها در سال‌ 1964 ژنرال‌ بارينتوس‌ بر سر کار آمد. ژنرال‌ بارينتوس‌ در رياست‌ مملکت‌ با ژنرال‌ آلفردو اوواندا تا ژانويه‌ 1969 همکاري‌ کرد. در همين‌ سال‌ جناب‌ اوواندا با يک‌ کودتا قدرت‌ را قبضه‌ کرد و اندکي‌ بعد وي نيز کودتاي‌ يک‌ نظامي‌ ديگر از کار برکنار شد.1