شيخ حر عاملي رحمه اللّه از بزرگان اصحاب نقل مي كند كه امام صادق عليه السلام فرمود
((شبي كه حضرت قائم (عج ) در آن متولد شد، هيچ نوزادي در آن شب متولد نمي شود مگر اينكه مؤ من خواهد شد، و اگر در سرزمين كفر متولد گردد، خداوند او را به بركت امام مهدي (عج ) به سوي ايمان منتقل مي سازد.))(5) در نيمه شعبان زيارت حضرت امام حسين عليه السلام و همچنين زيارت امام زمان عليه السلام مستحب است ، امام صادق عليه السلام فرمود
((شب نيمه شعبان بهترين شب بعد از شب قدر است و خواندن دو ركعت نماز در شب نيمه شعبان بعد از نماز عشاء مستحب است ، در ركعت اول بعد از حمد، سوره كافرون و در ركعت دوم بعد از حمد سوره توحيد خوانده شود)).(6) غسل و شب زنده داري و عبادت در اين شب بخصوص فضائل بسيار دارد، اين شب در نزد خدا چنين مقامي دارد كه ولايت با سعادت امام زمان عليه السلام در سحرگاه اين شب واقع شده و بر عظمت و رونق آن افزوده . ضمنا رواياتي آمده كه نيمه شعبان همان شب قدر و تقسيم ارزاق و عمرها است ، و در بعضي از اين روايات است شب نيمه شعبان شب امامان عليهم السلام است و شب قدر شب رسول خدا صلي اللّه عليه و آله است . از جمله فضائل اين شب اينكه ، از شبهاي مخصوص زيارت امام حسين عليه السلام است كه صد هزار پيامبر (صلواة اللّه عليهم ) آن حضرت را در اين شب زيارت مي كنند. از نمازهاي مستحبي كه در اين شب وارد شده دو ركعت نماز است كه در هر ركعت بعد از حمد صد بار سوره توحيد خوانده مي شود. نقل شده
رسول اكرم صلي اللّه عليه و آله فرمود
شب نيمه شعبان در خواب ديدم جبرئيل بر من نازل شد و فرمود
اي محمد
اي محمد صلي اللّه عليه و آله و سلم در چنين شبي خوابيده اي ؟ گفتم
اين شب چه شبي است ؟ فرمود
شب نيمه شعبان است برخيز، مرا بلند كرد و به بقيع برد، و سپس ‍ فرمود
سرت را بلند كن زيرا در اين شبها درهاي رحمت خدا در آسمان بروي بندگان باز است ، همچنين در رضوان ، در آمرزش ، در فضل ، در توبه ، در نعمت ، در جود و سخاوت ، در احسان باز است ، خداوند به عدد پشمها و موهاي چرندگان در اين شب گنهكاران را آزاد مي كند، پايان عمرها در اين شب ، تعيين مي گردد، رزق هاي يكسال در اين شب تقسيم مي شود و حوادث يكسال در اين شب معين مي گردد. اي محمد! كسي كه اين شب را با تكبير و تسبيح و تهليل و دعا و نماز و قرائت قرآن و اطاعت و خضوع و استغفار بسر برد، بهشت منزل و سراي او است ، و خداوند گناهان گذشته و آينده اش را مي آمرزد... اي محمد صلي اللّه عليه و آله و سلم اين شب را احياءدار و به امت خود دستور بده آنها نيز اين شب را احياء بدارند، و با عمل به سوي خدا تقرب جويند، چرا كه اين شب شبي شريف است . از اعمال اين شب ، خواندن دعاي كميل در سجده است روايت شده كه كميل گويد ديدم علي عليه السلام اين دعا را در شب نيمه شعبان در سجده خواندند. در مورد زيارت امام حسين عليه السلام در اين شب بخصوص در صورت امكان در كنار قبرش ، آمده هر كه بشناسد امام حسين عليه السلام را و شهادت او و هدف شهادتش را كه موجب نجات امت گرديد و وسيله و راهگشائي براي رسيدن به فوز عظيم شد (خلاصه اينكه عبادتش در اين شب از روي توجه و علاقه و معرفت خاص باشد) آنگونه خويشتن را در برابر خدا خاضع نمايد كه شايستگي آن را دارا مي باشد و نيز از خدا خواسته هاي شرعيش را تقاضا كند.(7)

 

 

پي نوشتها

حاج علي بغدادي ايده اللّه تعالي مي گويد: هـشتاد تومان سهم امام (ع ) به ذمه ام آمد.
به نجف اشرف رفتم و بيست تومان آن را به جناب شيخ مـرتـضي انصاري اعلي اللّه مقامه و بيست تومان به جناب شيخ محمد حسين مجتهد كاظميني و بيست تومان به جناب شيخ محمد حسن شروقي دادم و بيست تومان هم به ذمه ام باقي ماند و قصد داشتم در مراجعت ، آنها را به جناب شيخ محمدحسن كاظميني آل ياسين ، پرداخت كنم .
وقتي به بـغـداد بـرگـشـتم ، دوست داشتم دراداي آنچه به ذمه ام باقي بود، عجله كنم .
روز پنج شنبه به زيارت كاظمين (ع ) مشرف شدم .
پس از زيارت ، خدمت جناب شيخ سلمه اللّه رسيدم و مقداري از آن بـيـسـت تومان را دادم و وعده كردم كه باقي را بعد از فروش بعضي از اجناس به تدريج ، طبق حواله ايشان پرداخت كنم و عصر آن روز تصميم به مراجعت گرفتم .
جناب شيخ از من خواست كه بمانم .
عـرض كـردم : بـايد مزد كارگرهاي كارگاه شعربافي ام را بدهم (كارگاه بافندگي مو كه سابقا مـرسـوم بود و مصارفي داشت ) چون برنامه من اين بود كه مزد هفته را شب جمعه مي دادم ، لذا از كـاظـمين به طرف بغداد برگشتم .
وقتي تقريبا ثلث راه را طي كردم ، سيد جليلي را ديدم كه از طـرف بغداد رو به من مي آيد همين كه نزديك شدم ،سلام كرد و دستهاي خود را براي مصافحه و مـعـانـقـه بـاز نـمـود و فرمود: اهلا و سهلا ومرا در بغل گرفت .
معانقه كرديم و هر دو يكديگر را بـوسـيـديـم .

در تحليل فتنـه پس از انتخابــات نكته اول اين است كه نگـــرش‌ها و تحليــل‌هايي كه اين حادثه‌ بزرگ را از رقابت‏هاي انتخاباتـــي و يا بدتر از آن از يك مناظـــره‌ انتخاباتي شروع مي‌كند، درك كاملي از وقايع مهم تاريخي ارائـــه نمي‏دهد؛ كه اين ناشي از فقـــدان يك نگـــرش جامع و فلسفه تاريخي است.

ما بايد جريان تاريخ را ببينيم تا بتوانيم تحليل كنيم كه انقلاب اسلامي چرا اتفاق افتاد و اين انتخابات در روند انقلاب چه جايگاهي دارد. عوامل پيدايش انقلاب اسلامي فوق عوامل روان‏شناختي و جامعه‏شناختي است و تنها در يك نگرش فلسفه‌ تاريخي قابل تحليل است.

نكته‌ دوم اين است كه مي‏خواهم اين حادثه را از زاويه فرهنگي تحليل كنم، گر چه عوامل غير فرهنگي هم در اين حادثه حضور دارد. وقتي ما مي‌گوئيم اختلافات فرهنگي و شكاف‌هاي ايدئولوژيك به پيدايش اين حادثه منتهي شد، به معناي اين نيست كه نقش عوامل ديگر را ناديده مي‌گيريم يعني هواي نفس‌ها و فتنه‌گري‌هاي اشخاص، گروه‌ها و قدرت‌ها نيز در اين حادثه مؤثر بود كه در اين تحليل به آنها نمي‏پردازيم.اصل بحث را در سه فصل تقديم مي‌كنم؛ فصل اول اختلافات ايدئولوژيك در دنياي اسلام است. در يك نگاه كلان سه قرائت از اسلام در بين مسلمان‌ها وجود دارد يكي قرائت سكولاريست‌هاي مسلمان از اسلام است، البته طرفداران زيادي در دنياي اسلام ندارند. جبهه دوم طرفداران مدرنيته اسلامي هستند، كساني كه تجدد را قبول دارند، يا لااقل وجه‌هايي از تجدد را قبول دارند اما آن را فاقد يك اخلاق و معنويت قابل‌قبول مي‌دانند و مي‌خواهند تركيبي از معنويت و اخلاق اسلامي با دستاوردهاي تجدد بسازند. ايده‌آلي كه براي دنياي اسلام ارائه مي‌دهند ايجاد يك ژاپن اسلامي است كه پيشرفت و توسعه‌ ژاپن را توأم با اخلاق و معنويت اسلامي داشته باشد. جبهه سوم جبهه طرفداران تمدن اسلامي است كه معتقد به مدنيتي متمايز با جريان تجدد است؛ مدعي‌ است كه اسلام مي‌تواند تمدن جديدي را مبتني بر فرهنگ، معنويت، اخلاق و ايدئولوژي اسلام بنا گذارد. در فصل دوم تلاش مي‌كنم كه نگاه غرب، يعني نگاه پرچمداران تجدد، را به اين شكاف ايدئولوژيك در دنياي اسلام باز كنم.

نكته مهم اين است كه در تحليل فرهنگي اين فتنه، بياناتي را كه رهبر بزرگوار انقلاب اسلامي در خطبه‌ بيست و ششم خرداد داشتند را اصل و مبنا قرار مي‌دهم. ايشان نقطه‌ اصلي اختلاف را در آن بيانات با كمال متانت بيان فرمودند كه در پايان عرايضم بخش‏هايي از آن را خواهم خواند.